تأثیر لعاب بر تحمل شوری بالنگو شهری (Lallemantia ibrica) در مرحلة جوانه زنی

حساس‌‌ترین دورة زندگی هر گیاه به تنش شوری، مرحلة جوانه‌زنی است. بذر بسیاری از گونه­های گیاهی با قرارگیری در معرض آب، لایه­ای ژله‌مانند به نام لعاب (موسیلاژ) تولید می­کنند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر لعاب در تحمل شوری بالنگو شهری بود. بذرهای بالنگو دارای لعاب است که در درمان برخی اختلال‌های عصبی، کبدی و بیماری­های کلیوی به­کار می­روند. بدین منظور آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در سال 1392 در آزمایشگاه گیاه‌شناسی دانشکدة منابع طبیعی دانشگاه یزد انجام شد.عامل‌ها شامل تنش شوری (0، 5، 10، 15 و 20 دسی­زیمنس بر متر کلریدسدیم) و نوع بذر (با لعاب و بدون لعاب) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تأثیر تنش شوری بر همة صفات معنی­دار بود. با افزایش شدت شوری جوانه­زنی و رشد آغازین هر دو نوع بذر کاهش معنی­داری یافت و بیشترین و کمترین میزان هر یک از صفات به‌ترتیب متعلق به شاهد و به شوری 20 دسی­زیمنس بر متر بودند. همچنین بذرهای لعاب‌دار در مقایسه با بدون لعاب درصد جوانه­زنی و درازای ساقه­­چة بیشتری داشتند. به‌طور کلی نتایج نشان­دهندة نقش مثبت لعاب در بهبود جوانه­زنی بذر در شرایط تنش شوری است. با این‌حال میزان تأثیر این ماده بسته به نوع گیاه و حجم لعاب موجود در بذر می­تواند متفاوت باشد.